Ang "Ploning" ay isang romantikong pelikula na binase sa isang Cuyonon na kanta na ganoon din ang pamagat. Ang istorya ng Ploning ay nagsimula sa pagpapakita ng isang dagat sa isla ng Cuyo sa Palawan, habang pinapatugtog ang kantang "Ploning". Ako ay nabighani sa kagandahan ng eksenang iyon, dahil kuhang kuha nito ang "soft side" ng mga Pilipino. Sa eksena pa lang na iyon ay naisip ko na agad na maganda ang kalidad ng pelikula. Maganda ang istorya ng Ploning, ito ay umiikot sa isang babaeng nag-ngangalang Ploning, na kahit may edad na, ay mas piniling huwag na lang magpa-kasal dahil kanyang kabiguan sa isang dating pag-ibig. Para sa akin, taglay ng karakter ni Judy Ann Santos (bilang Ploning) ang mga tipikal na katangian ng isang maka-lumang Pilipina, matulungin sa pamilya at mapag-mahal sa iba.
Namangha din ako sa produksyon ng pelikula dahil ipinakita nila ang isa sa mga napaka-dami at napaka-gandang kultura ng mga Pilipino, ang kultura ng mga taga-Cuyon. Nakuha nito ang aking interes dahil hindi naman ako masyadong pamiliar sa mga kultura ng mga malalayong isla ng Pilipinas. Namangha din ako dahil kahit ito ay isang "independent film" ay napaka-ganda ng kinalalabasan nito, hindi maiisip ng mga manonood na limitado lang ang badget ng pelikulang ito.
At para naman sa pag-arte ng mga aktor at aktres, saludo ako sa kanila dahil nabigyan nila ng hustisya ang istorya ng pelikula. Mahirap mag-kabisado ng ibang wikain at bigyan ito ng "feelings", pero ito ay nagawa nila ng mahusay. Bilib ako kay Judy Ann Santos dahil napaka-galing ng pagdadala nya sa pelikulang ito.
No comments:
Post a Comment